Vriendelijkheid alom
Blijf op de hoogte en volg Jan en Wilhelmien
08 Februari 2015 | Sri Lanka, Trincomalee
Na Anuradhapura op zaterdagochtend naar Mihintale, slechts 10 km verder. Mihintale hill klinkt zwaar, met 1843 hete traptreden was het dat ook, daarom vroeg in de ochtend. Het was er druk met alleen lokale bevolking, het is een soort pelgrimstocht voor hen, iedereen in lange witte gewaden als teken van reinheid, wij in onze vieze kleuren waren toch welkom, waarschijnlijk dankzij mijn witte !! zweethanddoekje. Honderden zittende wit geklede mensen voor een biddende monnik onder een paraplu, waauw, indrukwekkend. Een paradijs voor de fotograaf, de vele doorleefde oude gezichten. Helemaal boven, een groot boeddha beeld, een stupa en een grote rots die beklommen kon worden. Onvoorstelbaar dat de oudjes dat deden, het was klauteren. Maar ook ik heb het gedaan en bereikte bijna het Nirvana, denk ik. Een prachtige beleving. De Sri Lankanen staan bekend om hun vriendelijkheid, och, zoiets is een vaak gemaakte opmerking over een ander land. Maar ik geloof nu al dat het toch echt waar is, je voelt je erg welkom.
Door naar Trincomalee, zo’n 100 km, een theetje drinken onderweg (€ 0,10 per kopje), de noord-oost kust. Dit gebied heeft een zwaar oorlogsverleden, een oorlog die eigenlijk nog maar kort geleden is geeindigd. En dan is het ook nog eens het Tsunami gebied van 2004, aan deze kant van het eiland heeft het flink huisgehouden. Niet dat je er nog iets van ziet maar 70.000 doden in Sri Lanka, dat is toch niet voor te stellen. Er is nu gelukkig een Tsunami waarschuwings systeem, Tsunami golven in de Indische oceaan kunnen er 2,5 uur over doen. Idioot dat het in 2004 zonder waarschuwing vooraf gebeurde.
Onze verblijven zijn zeer verschillend. Deze keer ontzettend veel luxe aan de kust. Vanochtend zagen we het lokale vis vangen, waarbij een groep mannen een immens groot net als een U in de zee hadden gelegd en de U steeds kleiner maakten door aan 2 zijden te trekken. Resultaat: een miezerig klein aantal visjes. Het leek me geen topdag. Wel schitterend om te zien.
Onze snorkel-excursie gecancelled, zee iets te ruig. In de plaats daarvan een boottocht over de laguna. Rust, heerlijke warme wind op het water, veel visarenden op jacht en het mooiste was dat het een tochtje was met ons tweeën, en Dinesh en de schipper. Nog even zwemmen aan het eind. Dinesh had geregeld dat we bij de familie van de schipper thuis aten. Volle schalen met krab, reuzengarnalen en een op het houtvuur gegaarde kleurige aquarium vis, verser kan het toch niet, een onbetaalbare maaltijd in Nederland, hier gewoon zelf gevangen. Grootmoeder wokte de aardappelen, een ander gezinslid regelde het vuur voor de vis, kleine kinderen, een baby, een golfplaten hut, een zanderige misse, de mensen in mooie gewaden. Dit soort boottochtjes en maaltijden was het middel van bestaan van deze moslim familie. Het was zeer iddylisch, je betaalt hier gewoon graag voor, liever dan aan een of andere big company. Het voordeel van samen met de gids het eigen programma bepalen is in deze eerste dagen goed aan het bevallen.
Einde dag naar een bekende Hindoe tempel in Trincomalee, toch echt heel anders dan een Boedistische tempel. Laat er nou een festival zijn, dat eens in de 12 jaar gehouden wordt, maar dat gezien de oorlog nu 23 jaar niet gehouden was en vandaag !!! wel. Mensen in prachtige kledij van heinde en ver. We hebben onze ogen uitgekeken, we mochten binnen in de tempel maar de mannen alleen met ontbloot bovenlijf. Iedereen beelden insmerend met olie (ik leg het later wel uit). Als we nog fotorolletjes moesten kopen, waren ze nu al op.
Ik heb weer enkele foto's toegevoegd.
Door naar Trincomalee, zo’n 100 km, een theetje drinken onderweg (€ 0,10 per kopje), de noord-oost kust. Dit gebied heeft een zwaar oorlogsverleden, een oorlog die eigenlijk nog maar kort geleden is geeindigd. En dan is het ook nog eens het Tsunami gebied van 2004, aan deze kant van het eiland heeft het flink huisgehouden. Niet dat je er nog iets van ziet maar 70.000 doden in Sri Lanka, dat is toch niet voor te stellen. Er is nu gelukkig een Tsunami waarschuwings systeem, Tsunami golven in de Indische oceaan kunnen er 2,5 uur over doen. Idioot dat het in 2004 zonder waarschuwing vooraf gebeurde.
Onze verblijven zijn zeer verschillend. Deze keer ontzettend veel luxe aan de kust. Vanochtend zagen we het lokale vis vangen, waarbij een groep mannen een immens groot net als een U in de zee hadden gelegd en de U steeds kleiner maakten door aan 2 zijden te trekken. Resultaat: een miezerig klein aantal visjes. Het leek me geen topdag. Wel schitterend om te zien.
Onze snorkel-excursie gecancelled, zee iets te ruig. In de plaats daarvan een boottocht over de laguna. Rust, heerlijke warme wind op het water, veel visarenden op jacht en het mooiste was dat het een tochtje was met ons tweeën, en Dinesh en de schipper. Nog even zwemmen aan het eind. Dinesh had geregeld dat we bij de familie van de schipper thuis aten. Volle schalen met krab, reuzengarnalen en een op het houtvuur gegaarde kleurige aquarium vis, verser kan het toch niet, een onbetaalbare maaltijd in Nederland, hier gewoon zelf gevangen. Grootmoeder wokte de aardappelen, een ander gezinslid regelde het vuur voor de vis, kleine kinderen, een baby, een golfplaten hut, een zanderige misse, de mensen in mooie gewaden. Dit soort boottochtjes en maaltijden was het middel van bestaan van deze moslim familie. Het was zeer iddylisch, je betaalt hier gewoon graag voor, liever dan aan een of andere big company. Het voordeel van samen met de gids het eigen programma bepalen is in deze eerste dagen goed aan het bevallen.
Einde dag naar een bekende Hindoe tempel in Trincomalee, toch echt heel anders dan een Boedistische tempel. Laat er nou een festival zijn, dat eens in de 12 jaar gehouden wordt, maar dat gezien de oorlog nu 23 jaar niet gehouden was en vandaag !!! wel. Mensen in prachtige kledij van heinde en ver. We hebben onze ogen uitgekeken, we mochten binnen in de tempel maar de mannen alleen met ontbloot bovenlijf. Iedereen beelden insmerend met olie (ik leg het later wel uit). Als we nog fotorolletjes moesten kopen, waren ze nu al op.
Ik heb weer enkele foto's toegevoegd.
-
08 Februari 2015 - 17:58
Henk En Ria:
Hallo,
Wat wil je nog meer ?
Eten,drinken luieren.
Jullie hebben het goed bekeken.
Groeten Henk en Ria. -
08 Februari 2015 - 18:00
Willemien:
Ik beleef zo de reis door Sri Lanka weer helemaal opnieuw.Doe Dinesh de groeten.
-
08 Februari 2015 - 18:15
De Buren:
En Jan, de vrouwen zeker weer niet met ontbloot bovenlijf.
Tis ok overal ut zelfde. -
08 Februari 2015 - 18:47
Truus En Ad:
Weer een mooi verhaal!
Veel plezier en take care! -
08 Februari 2015 - 19:00
Paul:
Het zweethanddoekje.....some things never change
-
08 Februari 2015 - 22:16
Rob:
Dat heb je weer mooi beeldend beschreven pap, alsof ik erbij ben.
Het zweethanddoekje. Echt HEMA! Ja, klinkt best goed toch?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
